უკან დახევა

“ბოლო ბრძოლა” - (ანგლო-ავღანეთის I ომში (1839-1842) უკან დახეული ბრიტანელების 16000 ადამიანიდან, სადაც 3000 სამხედრო იყო, დანიშნულების ადგილ ჯალალაბადამდე მხოლოდ ერთმა ადამიანმა მიაღწია.

“ომში უკან დახევა ნამდვილად ურთულესი მანევრია...
როდესაც წარმოვიდგენთ უკან დახეული არმიის ფიზიკურ და მორალურ მდგომარეობას, დისციპლინის შენარჩუნების სირთულეს და იმ კატასტროფას, რომელთანაც შეიძლება ამ არეულობამ მიგვიყვანოს, არ არის ძნელი მიხვდე, თუ რატომ სძულთ მსგავსი ოპერაციების განხორციელება ყველაზე გამოცდილ გენერლებსაც კი”

ანტუან-ჰენრი ბარონი ჟომინი

პირველ რიგში მათთვის, ვინც ვეღარ ხედავს ტანკების მომავალს, განსაკუთრებით რთული რელიეფის პირობებში, მინდა განვაცხადო - ტანკები წარმატებით ართმევენ თავს ამოცანას ავღანეთში!  მოკავშირეთა ოპერაციის ფარგლებში თავდაპირველად ტანკები გამოყენებულ იქნა კანადელებისა და დანიელების მიერ 2006 წლიდან.  მათმა ”ლეოპარდებმა” აქტიურად მიიღეს მონაწილეობა აშშ და ავღანეთის სამთავრობო ჯარების მთავარ შეტევაში პენჯაბის რაიონში, ხოლო მდინარე ზარის ნაპირებზე ორგანული 120 მმ-იანი ქვემეხით ეფექტურად ახორციელებდნენ აშშ-ს 101-ე საჰაერო-სადესანტო დივიზიის მებრძოლების მხარდაჭერას. ავიაციასთან, არტილერიასა და ინჟინრებთან მჭიდრო ურთიერთქმედებით ტანკებმა გადამწყვეტი სიტყვა თქვეს მოწინააღმდეგის განადგურებაში ჰოუზ-ე-მედანთან, ნალგამთან და სანგსართან.   საცეცხლე და დარტყმითი შესაძლებლობების გამოყენებასთან ერთად, ტანკები ეფექტურად ასრულებენ ქვეითებისთვის დანაღმულ ველებზე გასასვლელების მომზადებისა და იმპროვიზირებული ასაფეთქებელი მოწყობილობებისგან დაცვის ფუნქციებს.

სამხრეთკავკასიური გეოპოლიტიკური კვანძი: გაურკვეველი მომავალი
დავით თევზაძე

 გადმოწერე PDF